Een verzameling "Romeinse Munten".

[De Bonte Specht]

Er mag hier op het Forum gerust nog iemand een blik* Romeinen opentrekken. Liefst allemaal in medailleslag, zodat ze eventueel in mijn verzameling terecht kunnen komen.
De laatste dagen ben ik volop bezig de verzameling te herschikken en te illustreren.

*Oké, laat ons daar een amfoor van maken. Beetje kwaliteit is nooit weg .

[De Bonte Specht]

Een Romeinse munt met "ANTONINUS PIUS AUG" rondom de beeldenaar, terwijl deze laatste  een jong portret van Caracalla is, hoe vind je dat?

Wel, dat is heel wel mogelijk.
Want Caracalla heette natuurlijk niet Caracalla. Dat was een bijnaam, die hij dankte aan de lederen Keltische kapmantel, de Caracallus, die hij bij voorkeur op veldtochten droeg. Dus die bijnaam staat niet op zijn munten.
Zijn ware naam was: Marcus Aurelius Severus Antoninus, kortom Antoninus.
Antoninus was zijn naam en "pius" en "augustus" behoorden tot zijn titulatuur.

Dus onderstaande Denarius heeft niets te maken met keizer Antoninus Pius, maar alles met Caracalla.

Wanneer je dat stuk gaat zoeken op Wildwinds, wordt je daar geconfronteerd met de duizelingwekkende muntenlijst van Caracalla. En daar zoek je naar: een Denarius met ...

Avers dus: ANTONINUS PIUS AUG. rondom het hoofd van een jonge, rechts kijkende, gelauwerde Caracalla in toga.
Revers: PONTIF TR P VIII COS II rondom een naar links zittende Salus, die een slang (uit een mand) voedert.

Onder RIC 82 vond ik al spoedig een sterk gelijkend exemplaar, alleen stond daarop TR P in zijn geheel links van  Salus' hoofd. Daarom werkte ik de gehele verdomde Caracalla muntenlijst verder af ... zonder resultaat.

Op het www waren echter onder referentie RIC 82 nogal wat varianten te vinden op het Wildwinds-exemplaar.
Na lang zoeken vond ik tenslotte wat ik zocht: een RIC 82 waarop de TR P-groep gesplitst was in TR links en P rechts van Salus' hoofd, zoals dat op ons stuk het geval is.
Een eigenaardigheidje van het officina dus, het slag-atelier.

De scans vind ik wat tegenvallen, daarom plaats ik de foto's in de hand er nog eens bij, daarop zijn de details duidelijker.
Ons exemplaar weegt 3,25 gram voor een diameter van 18 mm.
Het werd geslagen in Rome in 205 AD.
Zie afbeelding 5: de determinatie van Aeternitas Numismatics.

[De Bonte Specht]

Vanmiddag kreeg ik onderstaande Septimus Severus binnen.
De verkoper had hem gepresenteerd als Denarius RIC228.

Een Denarius is echter doorgaans van zilver en deze munt ziet er alles behalve zilver uit en op de hand voelt hij ook zo niet aan.

Een vermoeden dreef me naar het www met de zoekterm "Coin Fake Septimus Severus".
Daar vond ik snel enige exemplaren die er net zo uitzagen als die van mij: donkerkleurige Denarii, maar niet direct RIC228.
Het allereerste prentje voerde me op "Cointalk" naar een gelijkaardige Denarius en vestigde verder mijn aandacht op de rand ervan, die wees op twee samengevoegde plaatjes voor avers en revers.
Op rij 18 vond ik een Septimus Severus Denarius van "Coinsweekly" met onderschrift "How to detect forgeries".
Op die site vond ik interessante  informatie onder "Bulgarian forgeries", die zich o.a. verraden door lang-armige letters E in het omschrift.
Verder zocht ik de RIC228 op bij "Wildwinds".
Hieronder zie je de vergelijking. Behalve de "look" is er ook nog het verschil, dat de RIC228 op Wildwinds een TRPXVII is en mijn exemplaar een TRPXVIII.
Afbeelding 2 toont de rand van het geleverde stuk.

Intussen heb ik de verkoper gecontacteerd. Die gaat akkoord met een terugdraaien van de verkoop .

[De Bonte Specht]

De verkoper gaat dus akkoord met terugname van de munt en deze laatste is op dit ogenblik alweer verzonden.

Intussen ontspon zich een vriendschappelijke correspondentie en nu her-determineert de verkoper zijn munt als de RIC234.
Bij vergelijking met de afbeelding op Wildwinds, moet ik toegeven dat onze munt veel beter overeenkomt met de RIC234, dan met de RIC228, hoewel hij onder die laatste referentie werd aangeboden en dus verkocht: vierpuntige baard, TRPXVIII ... alle details kloppen nu.

Blijft echter: op ons exemplaar geen spoor van zilver en die rand als van een geplateerde munt.

Misschien komen er van beide kanten nog meer argumenten, maar een leerrijke ervaring is dit nu al

[De Bonte Specht]

Potverdorie, gisteren tot acht uur 's avonds met werklui in huis gezeten. Zelf heb ik een ontzettend aantal keer trappen op en af gelopen en de rest van de tijd op mijn benen gestaan. Dat is heel wat anders dan het grootste deel van de dag achter je tafel of je pc zitten. Ik was bek-af en helemaal niet meer in staat om na mijn late avondmaal hier een volwaardig bericht in elkaar te draaien om het te posten.
En vanmorgen om acht uur stonden ze er terug! Gelukkig bleven ze nu maar tot de middag, want de dag van gisteren hangt er bij mij nog goed in.

Eindelijk kan ik me nu bezig houden met mijn aanwinsten van onze veiling: De munten nog eens één na één de show hier laten passeren en ze klaar maken voor het album.

Laat ons beginnen met de As van Faustina Junior, de dochter van Keizer Antoninus Pius.
De RIC 1401 toont ons, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, de mooiste beeldenaar van Faustina die een stempelmaker van haar heeft vervaardigd. Zelfs het exemplaar RIC 1401c, dat Wildwinds toont, is al niet meer van dezelfde schoonheid.

Hieronder: De afbeeldingen en de determinatie van de veiling en daaronder foto's vanuit de hand, avers en revers.

[De Bonte Specht]

Bij Faustina Junior had ik nog een vakje vrij in het album en dat is hierbij opgevuld .

[De Bonte Specht]

De tweede munt is een Antoninianus van Postumus, de eerste keizer van het Gallische Keizerrijk.
Hieronder: de determinatie die de veiling hem meegaf en foto's vanuit de hand van avers en revers:

[De Bonte Specht]

Kant en klaar:

[De Bonte Specht]

Mijn laatste aanwinst was niet bepaald de mooiste Romeinse munt op de veiling. Er waren bijvoorbeeld ook nog twee voortreffelijke munten van Severus Alexander in de aanbieding, waarop ik niet geboden heb.
Ik moet natuurlijk ook rekening houden met de situatie in mijn verzameling, erop toezien dat die gelijkmatig groeit.
Van Severus Alexander is mijn album, in dit stadium, al redelijk goed voorzien en een hele rist munten gaan verplaatsen om meer van hetzelfde toe te voegen, daar had ik geen zin in.

Dus heb ik geboden op deze Antoninianus van Gallienus, de wettelijke keizer van het Romeinse Rijk ten tijde van de Gallische afscheuring onder Postumus (zie onze vorige munt hier).

Hieronder weer: de determinatie van LockdownLotte en foto's van avers en revers:

[De Bonte Specht]

Keizer Gallienus doet voor het eerst zijn intrede in mijn album. Hij krijgt dus een vakje met zijn buste mee.
Hij voorzag het Romeinse leger van een vaste cavalerie-eenheid, die overal in het Romeinse Rijk betrekkelijk snel inzetbaar was. De keerzijde van het vakje met de buste krijgt dus Romeinse cavalerie uit de tijd van Galienus mee. Zo zit het nu in mijn album. Spijtig genoeg heb ik het prentje met cavalerie te vroeg gewist en kan ik het hier niet meer tonen, maar wanneer ik het hele blad hier eens presenteer, krijg je het dan wel te zien.

[De Bonte Specht]

Opmerkelijk. Men zou verwachten dat men het in het Latijn zou hebben over "Faustina Iuniora".
Het bijvoeglijk naamwoord voegt zich naar het zelfstandignaamwoord, hier Faustina en dat is toch duidelijk vrouwelijk.
Maar het is de mannelijke vorm die men gebruikt: Faustina Iunior en voor haar moeder, Faustina Senior.

[De Bonte Specht]

In de komende dagen wil ik hier de Romeinse munten tonen, gedetermineerd in de DET-collectie, die achteraf deel mochten uitmaken van deze verzameling:

We starten de show met de DET043, een provinciale munt van Keizer Otho, geslagen in Alexandrië in het jaar 69.
Intussen heb ik een nog mooiere determinatie van het stuk gevonden, die staat hieronder bij de afbeeldingen.
Het exemplaar in mijn verzameling heeft minder rand aan zijn muntplaatje. Het weegt 6,97 gram voor een 24 mm.

[De Bonte Specht]

Deze stukken liggen me nauw aan het hart, omdat ik me de boeiende determinatie ervan herinner.
Dat was nooit een kwestie van "we zullen dat varkentje hier eens snel wassen", nee, anders zaten die munten ook niet in de DET-collectie. Meestal was dat zwoegen, maar bij resultaat was de vreugde groot.

Ja, "omdat ik me om u veel moeite heb getroost, houd ik meer van u dan van de anderen" (uit het Nieuwe Testament).

[De Bonte Specht]

Onze volgende aanwinst is de DET053, een AE20 van Gaius, bijgenaamd Caligula, geslagen tussen 37 en 41 in Aizanoi in Frygië.
Op de avers: Gaius/Caligula.
Op de revers: Zeus van de Aizaniërs en de naam van de plaatselijke magistraat Lollios Klassikos.

In Aizanoi stond een belangrijke tempel voor Zeus en het is te danken aan de numismatiek dat we vandaag weten hoe het beeld van Zeus, dat in die tempel stond, er precies uitzag: staande, gekleed in lendendoek en met de klassieke adelaar op de arm, een uitzonderlijke versie van een Zeus-beeld.

De lay-out op de munthouders van mijn eerste Romeinse munten sluit nog nauw aan bij die van mijn munten uit de verzameling "Determineren, Lokaliseren, Ontcijferen en Dateren". De notities op de latere aanwinsten zijn meer uniform. Tenslotte waren niet al mijn Romeinse munten te determineren. Aangekochte exemplaren hadden hun referenties bij.

[De Bonte Specht]

En dan hebben we hier de DET004, een AE25 van Antoninus Pius geslagen in Laodicea ad Mare (Latakia in het huidige Syrië) in 140-141.
Op de revers: de beeldenaar van de stadsgodin Tyche, in het omschrift genoemd als "Joulieoon toon kai Laodikeoon", Tyche van de Jouliërs en de Loadiceërs.
Op de avers uiteraard de beeldenaar van Antoninus Pius (op ons stuk naar links) met een klop in de hals.

Geen idee of er uitgebreide informatie bestaat over wie verantwoordelijk is voor de ruime gamma aan kloppen op Romeinse munten, al zijn er een aantal toegeschreven aan specifieke legioenen.
Wat ik vandaag wel ontdekte: er bestaat een gekende catalogus van Romeinse kloppen, de "Howgego" en al zijn Romeinse munten uit Laodicea ook wel gemerkt met andere, de klop die op onze munt te zien is komt er wel vaker voor en is de Howgego 113.

Op de afbeelding hieronder heb ik de munthouder aan de averszijde voorzien van de vermelding "H113" bij de klop. In werkelijkheid staat die vermelding er nog niet op, maar morgen wil ik die op dezelfde discrete wijze aanbrengen.